Uhaina, arrantzaleen emazteen elkartea
Portu guzietan, arrantzaleen emazteek griña bera zuten: nola itsas mundua humanoagoa bilakatu? Mikel Epalza hasi zen alarguntsekin gogoetatzen. 1988an, Arroxelan bildu ziren (Noirmoutier, Vigo, Sables d'Olonne, Pasaia, Donibaneko Lohizuneko emazteak) Itsas Misioa elkartea guzien arteko lokarri zutela. Konturatu ziren familia berekoa zirela.
Sare bat muntatu zuten. Europako erakundetara joan ziren (Bruselara, Estrasturgora), haien senarrak sozial mailan babestuak izan zitezen aldarrikatzeko. Europak erantzun zien ez zela gizarte gaietaz arduratzen, baizik eta hori herrialde bakoitzaren eginbeharra zela. Hala ere, segurantza mailan hobekuntzak lortu zituzten.
Haien aldarrikapena hau zen : arrantzalea ez zela bakarrik morroi bat, baina ere aita bat, senar bat, honi zor zaion duintasun eta errespetu guztiarekin.
Lekukoa(k): Mikel Epalza
Artxibo-funtsa(k): Pirinio Atlantikoetako artxiboak
Bilduma: Euskal itsas ondarea
Lekukotasun sorta(k):
Elkarrizketatzailea(k): Terexa Lekumberri
Data: 2010-11-25
Iraupena: 0:07:45
Erreferentzia: 101-20
Baionako eta Ipar Euskal Herriko artxibotegiko kodea: 18AV918
Gaia(k): Eliza-zerbitzariak, Politika, Arrantzalearen emaztea
Eskubideak eta erabilpen baldintzak
© Pirinio Atlantikoetako Departamenduko artxiboak
Lekukotasun osoa Euskal kultur erakundeko egoitzan ikus daiteke, Uztaritzen (hitzordua hartuz), baita ere Baionako eta Paueko Departamenduko Artxibotegietako irakurgeletan, hor ere hitzordua hartuz.
ETALAB 2.0 lizentzia irekiak arautzen du hemen aurkezten diren Pirinio Atlantikoetako artxibotegiaren datu publikoen berrerabiltzea. Garrantzitsua da Pirinio Atlantikoetako artxibotegiarekin harremanetan jartzea beste edozein erabilpenarendako.
