Abesbatza munduaren egoera Euskal Herrian

Hegoaldean, gazteek asko kantatzen dute. Eskolak badira adin guztietako gazteentzat. Kultura hori badute, asko kantatzen dute abesbatzan. Ipar Euskal Herrian aldiz, ez dira halako talde asko. Nik amarekin Tximi-Txama gazte abesbatzan kantatzeko xantza eduki dut, baina horrez gain ez dira hainbeste eta daudenak ttipitzen ari direla errango nuke. Hemen abesbatzaren irudi ezkorra da gazteen artean, edo sobera tradizionala, klasikoa eta gazteek ez dut hori nahi. Kantuak badu arrakasta, baina bakarka eskainita. Aldiz abesbatza mundua ez da ongi ezagutua eta gazteak ez ditu erakartzen. Haurrok taldea edo Maialen Errotabeherek zuzentzen duen Haize Hegoa ttiki abesbatzak daude, baina ez dira asko. Helduen abesbatzak gehiago daude bai, horregatik guretzat inportantea da haurrei erakustea plazer bat izaten ahal dela.

Konturatu gara ere eskola batean haurrekin kantatzen hasten garenean, kasik haur guztiek asko maite dutela, nahiz eta koru moduan lan egin. Eta koru batean parte hartu nahiko luketeen galdetzen diegunean, prest dira baina gurekin egiten bada. Ohartzen gara haurrentzat pertsona batekiko konfidantza hori garrantzitsua dela, lasaitzen dira. Haurrek nirekin gozatzen badute kantuz eskolan, uste dut errazago hurbilduko direla abesbatza batean kantatzera. Zubi hori behar dutela iruditzen zait. Eskolan ongi pasatzen bada, errazago parte hartuko dute gero.

Sare sozialetan ere lan egiten dugu zentzu horretan, abesbatza batean pasa daitezkeen momentu onak erakusteko, bideoak eginez, aipatuz… Abesbatzera etorriz, plazera hartuko dutela erakustea da nire helburua. Psikologikoki edo kognitiboki ere gauza garrantzitsuak ikasten dira, koru batean pertsona guztiak garrantzitsuak direla alegia, baina egun batez bat falta baldin bada, taldeak segi dezakeela. Balore guzti horiek transmititzea biziki garrantzitsua da ere. Ez da erraza, baina lanbide hori pasio gisa bizi dugu.